بررسی کیفیت مراقبت‌های پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران مراکز آموزشی - درمانی شهر سمنان

  سابقه و هدف: مراقبت ‌ های پرستاری به عنوان یک جزء اساسی از خدمات بهداشتی درمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است. سلامت و بهبود بیماران در گرو ارایه مراقبت با کیفیت می‌باشد. استفاده از دیدگاه پرستاران و بیماران و شرکت فعالانه آن‌ها در تصمیم‌گیری نقش به سزایی در کیفیت خدمات داشته و باید به عنوان یک اصل مد نظر قرار گیرد. هدف این تحقیق، بررسی کیفیت مراقبت‌های پرستاری از دیدگاه پرستاران و بیماران مراکز آموزشی - درمانی شهر سمنان بود.   مواد و روش ‌ ها: دراین مطالعه مقطعی 300 بیمار بستری در بخش داخلی، جراحی، زنان و کودکان مراکز آموزشی- درمانی امیرالمومنین(ع) و فاطمیه (س) شهر سمنان با روش نمونه‌گیری تصادفی سیستماتیک و هم چنین 52 پرستار شاغل در دو بیمارستان فوق انتخاب شدند. کیفیت مراقبت‌های پرستاری در ابعاد روانی- اجتماعی و ارتباطی با پرسش‌نامه QUALPAC) (Quality patient care scale: شامل 41 سئوال و بر اساس مقیاس 3 درجه‌ای لیکرت با عبارات رتبه‌ای بندرت، گاهی، بیش‌تر اوقات بود که به ترتیب نمرات 1 تا 3 به آن اختصاص یافت وتوسط بیماران و پرستاران منتخب تکمیل شد. بامحاسبه میانگین نمرات سئوالات پرسش‌نامه برای هر فرد ، نظرات به 3 گروه نامطلوب (کمتراز5/1)، تا حدودی مطلوب (49/2- 5/1) و مطلوب (3 – 5/2 ) تقسیم بندی شد.   یافته ‌ ها: کیفیت مراقبت در بعد روانی اجتماعی از دیدگاه 6/31% بیماران و 6/92% پرستاران مطلوب بود. هم‌چنین کیفیت مراقبت در بعد ارتباطی از دیدگاه 7/24% بیماران و 8/56% پرستاران مطلوب بود. بین دیدگاه بیماران و پرستاران در هر دو بعد مراقبت تفاوت معنی‌دار (001/0> P ) مشاهده شد. در بعد روانی اجتماعی 5/73% بیماران اظهار داشتند به‌ندرت پرستاران خود را به بیماران معرفی می‌کنند. هم‌چنین 9/77% اظهار داشتند به‌ندرت بیماران جدید، به بیماران معرفی می‌شوند. در بعد ارتباطی، 5/42% بیماران اظهار داشتند به‌ندرت به بیمار جهت حفظ اسرار وی اطمینان خاطر داده می‌شود.   نتیجه ‌ گیری: بیماران و پرستاران به علت دارا بودن پیش‌زمینه فکری متفاوت و تجارب مختلف زندگی دارای درک و دیدگاه متفاوتی نسبت به کیفیت مراقبت‌ها می‌باشند. لذا ارزیابی مجدد استانداردهای کیفیت مراقبت با روی‌کرد مددجو محوری، اتخاذ تدابیری جهت افزایش ارتباط مناسب بین بیمار و پرستار و توجه به نیازهای روانی- اجتماعی بیماران ضرورت دارد.